Kısmette bu varmış

Benim gibi Edirne Lisesi'nden 1980 yılında mezun olanlar 'mezun' sıfatıyla bu yıl 40'ıncı yıllarını doldurdular.

Bilmeyenler için yazıyorum; Edirne Lisesi'nde gelenektir.

Her yıl 23 Nisan'da okulda 'pilav günü' düzenlenir.

Bu vesileyle okulun mezunları; genç '“ yaşlı okulda bir araya gelirler, özlem giderirler, anılar tazelenir, fotoğraflar çekilir, hep birlikte pilava ve irmik helvasına kaşık sallanır, ayranlar içilir.

Doğrusunu söylemek gerekirse, mezuniyetimizin ilk yıllarında birçok arkadaşım gibi bu 23 Nisan Pilav Günü toplantılarını önemsememiştim.

Yaş ilerledikçe bu düşüncemin ne kadar yanlış olduğunu fark ettim.

Oysa ne kadar güzelmiş eski arkadaşları görmek, anıları tazelemek, bir sonraki pilav gününde buluşmak üzere sözleşmek.

Korona salgını nedeniyle 23 Nisan'da Edirne Lisesi pilav günü yapamadı.

Dolayısıyla biz 1980 yılı mezunları 40'ıncı mezuniyet yılı plaketlerimizi alamadık.

Pilav günü erteleme kararında konuşulanları hatırlıyorum.

Herkes bu salgının en kısa zamanda biteceğini, 23 Nisan'da alamadığımız 40'ıncı yıl mezuniyet plaketlerini 29 Ekim Cumhuriyet bayramında düzenlenecek bir törende sahiplerine verileceğini söylüyordu.

İşe güce dalınca ben 29 Ekim'de yapılacak töreni de unuttum.

Edirne Lisesi mezunlarının kurduğu genel başkanlıklarını sevgili ağabeyimiz Atıl Erman'ın yaptığı Edirne Lisesi Eğitim Vakfı (ELEV) ve Edirne Lisesi'nden Yetişenler Derneği (ELYD) var.

Mezunlar arasındaki koordinasyonu daha çok ELYD sağlıyor.

Sevgili Tunç Ağabey (Üçer) ELYD Edirne Şubesi başkanıdır.

Dün iki kez telefonumu çaldırdı ancak cevap veremedim

Çünkü kendimi ve yakınlarımı salgından bir nebze de olsa koruyabilmek için şehir merkezinden uzakta bir yerde yaşamayı seçtim ve yaşayacağımız evin bir takım onarımları vardı.

Tunç Ağabeyi bu kez ben aradım.

'Senin dergini ayırdım aslında ben bırakırdım ama yürüme güçlüğü çekiyorum. Bir arkadaşına aldırabilir misin?' dedi.

Edirne Lisesi'nden Yetişenler Derneği yılda bir 'Edirne Liseliler' adlı bir dergi çıkarıyor.

Salgın nedeniyle 23 Nisan'da çıkmamıştı.

ELYD yönetimi bakmış ki 29 Ekim'de de tören yapılamayacak, hiç olmazsa dergi kesintiye uğramasın diye derginin 2020 yılı sayısını yayınlamış.

Derginin yayınıyla ise mezunların yakından tanıdığı ve sevdiği Ruhi Ağabey (Duruktuna) ilgileniyor.

Büroya geldiğimde 'Edirne Liseliler' dergisinin son sayısı masamın üzerinde duruyordu.

Dergi benim için sürpriz oldu.

İçindeki konular arasında da sürprizler vardı.

Örneğin 40 yıl önce mezun olup salgın nedeniyle 40'ıncı mezuniyet yılı plaketlerini alamamış iki sınıf arkadaşım; Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanı Prof. Dr. Ahmet Yılmaz ile Trakya Üniversitesi İpsala Meslek Yüksek Okulu Müdürü Dr. Hayati Arda'nın fotoğraf ve yazıları bana sürpriz oldu.

Tıpkı meslektaşım, ağabeyim Bülent Ayan ve müzisyen oğlu Nesil Ayan'ın konu alan yazı ve fotoğraflar gibi.

Edirne Mekteb-i Rüştiye-i Mülki'den (1857) bugün 2020 yılındaki Edirne Lisesi'ne kadar geçen 163 yıl aslında 19. 20 ve 21'inci yüzyılları kapsıyor.

Üç asırda var olmuş bir okuldan bahsediyoruz.

O okuldan mezun olmak bir ayrıcalık, şimdi daha iyi anlıyoruz.

Ve de bu geleneği yaşatan bütün mezun büyüklerimize, arkadaşlarımıza sonsuz teşekkürler'¦

Ne diyor Edirne Lisesi marşında; Dünyalar yaşadıkça, yaşa Edirne Lisesi'¦

Evet, gerçekten sonsuza kadar yaşa Edirne Lisesi'¦

***

Aslında yazacak çok şey vardı.

Politik gelişmeler, son günlerde kentte yaşanan ve tartışması belki de her gün daha da alevlenen olaylar.

Tunç Ağabey'in basit bir dergi sürprizi beni aldı başka bir yerlere götürdü.

Kısmet böyleymiş.

Halkımız ne der; kısmetten ziyadesi olmaz.

O zaman diğer konular haftaya'¦