İki çocuklu, çalışan bir kadın ve
köy işleri. Annem takdir alamadığım için çok üzülmüştü. Sanki takdir alamayan
kendisiydi, benimle yeterince ilgilenmediği için kendini suçlamıştı. İkinci
sınıfta iki tane okula gidiyordum, gündüzleri köy okulu, akşamları annem işten
geldikten sonra ‘anne okulu.’ Sürekli bana yazı yazdırıyor, beğenmeyince tekrar
etmemi istiyordu. Bu saatlerce sürüyordu. Acımasızca gibi gelebilir ama değildi
aslında, şimdi anlıyorum. O zamanlar kolaya kaçarak ‘anne uykum geldi’ diyordum
ama annem yazmaya devam etmemi söylüyordu. Sonra tabii takdirle sınıfı
tamamladım, güzel bir el yazısına sahip oldum ve anladım ki zor olan daha
güzeldir.
Hayatımız boyunca seçimler yapmak zorunda kalırız. Bazen
yönlendirmeler olabilir bu seçimlerde ama genel itibariyle kararı kendimizin
aldığını düşünürüz. Bir yandan kolay, rahat olan, öte yandan zor olan, çok
çalışmamız gereken veya büyük bir değişikliğe maruz kalmamız gereken bir seçim
vardır. Kolay yol ile hayatımızı kolaylaştırdığımızı düşünürüz ve bunu farklı
mazeretler üreterek destekleriz. ‘Zamanım yok’, ‘param yok’, ‘beni destekleyen
yok’, ‘yardım edenim yok’, ‘doğru zaman değil’ gibi bir sürü sebep
üretebiliriz. Bu şekilde gerçeği kendimizden gizlediğimizi zannederiz. Bir
gerçeklik yaratıyoruz işimize geldiği gibi ve kendimizi güvende sanıyoruz.
Gerçekte ise her seçtiğimiz kolay yolda kendimizi bir kafes içerisine alıyoruz
ve onun içinde sıkışmaya başlıyoruz. Baş etmemiz gereken şeyler biriktikçe
birikiyor ve biz onların bir anda buharlaşmasını diliyoruz. Böylelikle mücadele
etmeyi hiçbir zaman öğrenemiyoruz. Kolayı seçmek aslında hayatımızı daha da
zorlaştırıyor. Mutlu olmayı istiyorsak zorluklarla yüzleşmeliyiz, kendi
ellerimizle inşa ettiğimiz kafesi yıkmalıyız. Ürkütücü veya zor gelebilir,
fakat asıl ürkütücü ve zor olan monoton bir şekilde tekrarlanan rutine kendini
teslim etmektir.
Daha zor seçimler yaptığımızda kendimizi geliştiriyoruz,
öğreniyoruz, mücadele etmeyi, başarmayı. Başkasına veya ürettiğimiz sebeplere
değil kendimize güvenmeye başladığımızda tüm ürettiğimiz sebepler ortadan
kaybolur ve daha mutlu, özgür oluruz.